۳۳ سال بعد از مرگبارترین ۹۰ ثانیه تاریخ، یه مینی سریال تلویزیونی با نام «چرنوبیل» با دقیق شدن و فوکوس کردن بر دلائل وقوع این حادثه، تونسته مخاطبان بسیاری رو به خود جلب کنه.
۲۶ آوریل سال ۱۹۸۶ ساعت ۱:۲۴ صبح، شعلهای رنگین کمانی به ارتفاع یکهزار متری آسمون اوکراین زبانه کشید. راکتور چهارم نیروگاه اتمی چرنوبیل منفجر شده بود.
۸ ماه، ۸۰۰ هزار سرباز جوون، معدنکاران و حتی شهروندان عادی از گوشه و کنار اتحاد جماهیر شوروی تلاش میکردند تشعشعات رو کنترل کنند، دیوارهای سنگی دورتادور راکتور ویرون شده بسازن و مهم تر از همه اینکه دنیا رو از انفجاری دیگه نجات بدن.
انفجار اتمی ثانویه، به وجود اومده به وسیله واکنشهای زنجیرهای وحشتناک، ۱۰ برابر قوی تر از هیروشیما، هر لحظه تهدید میکرد که نه فقط کل اوکراین بلکه نصف اروپا رو از چهره زمین محو کند! رقابتی علیه زمان که اولین شرکت کنندگان جنگ چرنوبیل هیچوقت فراموش نخوان کرد. اروپا در آستانه فاجعه بود. این حادثه با هزینهای بالغ بر ۲۰۰ میلیارد دلار پرخرجترین حادثه تاریخ به حساب میرود.
در زمان وقوع فاجعه، همه ساکنان شهر پریپیات با جمعیت بیشتر از ۴۹ هزار نفر که در فاصله سه کیلومتری نیروگاه قرار داشتن در ظرف ۳۶ ساعت تخلیه شدن. در هفتهها و ماههای بعد ۶۷ هزار نفر از ساکنین منطقه جابجا شدن و به جاهایی که دولت براشون در نظر گرفته بود رفتن. بهطور کلی، تخمینزده شد که نزدیک به ۲۰۰ هزار نفر در اثر حادثه چرنوبیل مجبور به تغییر مکان شدن.
حالا به بهونه محبوبیت بسیار زیاد مینی سریال مهیج و دیدنی «چرنوبیل» از شما دعوت میکنیم تا عکسهای جدید از این منطقه ممنوعه رو به تماشا بشینین.
همه عکسهای زیر بادوربینهای Hasselblad 500C و کانن ۴۰D به ثبت رسیدهان.
جنگلهای دور و بر شهر پریپیات
استخری در پریپیات
مردمی که با وجود همه هشدارها و باخبر شدن از عواقب زندگی در این منطقه، شهر محل سکونت خود رو ترک نکردهان.
بعضی از ساکنان منطقه ممنوعه با اراده و تصمیم خودشون به خونههاشون برگشتهان و در مناطقی زندگی میکنند که اندازه پرتوهای رادیو اکتیو در اون زیادتر از اندازه معموله.
اتاقک یه کشاورز در پریپیات
نمای داخلی اتاقک – منطقه چرنوبیل رو میشه بازدید کرد. حتی منطقه ممنوعه رو که در واقع دایرهای به شعاع ۳۰ کیلومتر دور نیروگاهه و البته الان همه راکتورها بسته هستن. هرچند هنوز بعضی ایزوتوپها در فضای منطقه وجود دارن و از خودشون پرتو پخش میکنند. اگه به مدت کوتاهی در برابر این تابشا قرار بگیرین زیاد خطرناک نیستن.
مدرسه راهنمایی در پریپیات
نمای خارجی مدرسه راهنمایی – قرار گرفتن در برابر تابشا به مدت کوتاهی خیلی کم خطرناکتر از قرارگرفتن در مقابل حجم بزرگی از پرتوهای رادیواکتیو در یک لحظه س. تا بهحال تحقیقات تونستهان وجود رابطه مستقیم بین پرتوهای کم خطر دچار شدن به سرطان رو اثبات کنند.
پس از فاجعه چرنوبیل در گیاهان و حیوانات جهشهای ژنتیکی اتفاق افتاد. شکل برگها عوض شد و حیوانات ناقص الخلقه به دنیا میاومدن. با وجود بالا رفتن پرتوزایی در منطقه پس از حادثه، بعضی حیوانات هنوز در اونجا زندگی میکنند. گوزن، گرگ، گراز و بعضی پرندگان هنوز در منطقه وجود دارن.
ردیفی از Duga-3 – نیروگاه هستهای چرنوبیل، یه نیروگاه هستهای متوقف شده در نزدیکی شهر پریپیات، اوکراین، ۱۴٫۵ کیلومتری شمال غربی شهر چرنوبیل، ۱۶ کیلومتری مرز اوکراین – بلاروس و حدود ۱۱۰ کیلومتری شمال کیف قرار داره.
تونلهای زیر Duga-3
پایگاه ارتش سری در نزدیکی Duga-3
نمایی از بیمارستان در شهر پریپیات – حادثه چرنوبیل تقریباً ۴۰۰ بار قویتر از بمبی بود که در هیروشیما منفجر شد.
بیمارستان پریپیات – عده آدمایی که در بیمارستانها بستری شدن، تا ساعت۶ صبح به ۱۰۸ و تا آخر روز اول به ۱۳۲نفر رسید. پس از انفجار اول محیط دور و بر تاسیسات به امواج رادیواکتیو آلوده گشت و بعد کم کم ابرهای آلوده به نواحی دورتر سرکشیدند و بارش باران دلیل شد که بخشهای بزرگی از اروپا به مواد رادیواکتیو آلوده شه.
خونه های خالی از ساکنان – در اثر انفجار در راکتور بلوک چهار تاسیسات اتمی چرنوبیل، مواد رادیواکتیو واسه ساختن حدود ۱۰۰ بمب اتمی آزاد شدن.
صحنهای تکوندهنده از اولین ساختمانی که هنگام بازدید از چرنوبیل می بینین.
با وجود گذشت ۳۳ سال از این فاجعه حدود ۹ میلیون نفر در نواحی آلوده به رادیواکتیو چرنوبیل سکونت دارن.
دست کم ۱۸۰۰ مورد سرطان تیروئید کودکان در بین جوانان ۱۴-۰ ساله گزارش شد.
کتاب درس موسیقی در مدرسه متروکه در پریپیات – باید بدونین، بدون این دست اون دست کردن بعد از حادثه خودکشیهای زیادی انجام شد.
افراد زیادی به الکل معتاد شدن و افسردگی افزایش پیدا کرد.
187 گروه کوچک از ساکنین قدیمی الان در منطقه ممنوعه زندگی میکنند. عده کمی از ساکنین خواستهان که به این منطقه برگردن اما به کودکان اجازه داده نشد که در این منطقه زندگی کنند.
به کار گیری انرژی هستهای واسه مصارف صلح آمیز، در کنار منافع و امتیازات بسیاری که واسه کشورها به ارمغان میآورد، خطرات و رقابتهای بهداشتی و زیست محیطی زیادی رو هم ممکنه با خود به دنبال داشته باشه، به خصوص وقتی که به کارگیری انرژی هستهای از قالب کنترل شده خارج شه و اصول ایمنی و حفاظتی مربوطه رعایت نشه. هر گونه کوتاهی و اهمال کاری در این مورد، مشکلات جبران ناپذیری واسه سلامت آدم و محیط زیست داره.
یک انفجار هستهای ناخواسته یا تعمدی، نشت مواد رادیواکتیو از رآکتورهای آسیب دیده یا فرسوده نیروگاهها یا مراکز فناوری هسته ای، بروز آلودگی رادیواکتیو در بین حمل، جابه جایی و ذخیره سازی سوخت و زباله اتمی و آلوده شدن محیط و افراد درگیر عواقب فاجعه باری دارن.
پرتره خودِ عکاس این مجموعه که در آینه در شهر پریپیات گرفته شده. بد نیس بدونین در منطقه چرنوبیل، بازدیدکنندهها اجازه ندارن هیچ وسیلهای رو لمس کنن یا روی زمین بشینن یا وسیلهای رو روی زمین بذارن. حالا تصور کنین یه عکاس با کولهپشتی و سهپایه با چه معضلاتی باید تصاویر شفاف و روشن از منطقه بگیره.